Lieve allemaal,

G'day, what are you up to? Ten eerste nogmaals bedankt voor alle leuke reacties! Er komen weer een aantal foto's aan, dus excuses als we jullie zo jaloers maken, daarom deze post maar in het weekend (dan zijn jullie in ieder geval niet aan het werk)!

Sinds het vorige berichtje is Jasper gelukkig weer helemaal gefixed (al is het lampje waar het allemaal mee begon alweer kapot, maar daar kom ik heus niet meer aan..) en hebben we inderdaad onze trip naar het Francois Perron NP gemaakt. Voordat we daarheen gingen hebben we eerst 's ochtends in Monkey Mia bij de dolfijnen gekeken. Hier zijn namelijk wilde dolfijnen die elke morgen helemaal tot aan de kust komen om wat visjes te komen eten (en nee Marijke helaas, ook wij werden niet uitgekozen om dedolfijnen zelfte voeren). Erg gaaf om de bottlenose dolfijnen van zo dichtbij te zien! Voordat we 's middags het NP betraden, hebben we eerst bij Peron Homestead gekeken. Dit is een oude schapenfarm, opengesteld voor publiek. Erg leuk! De volgende dag hebben we zelfs nog een tijd in de natuurlijk verwarmde hottube gezeten. Erg lekker en in 1 klap weer schoon! Voordat we de volgende dag mochten uitrusten in de hottube was het echter eerst nog even flink werken geblazen, althans voor Jasper en Jeroen. Het Francois Perron NP is namelijk alleen per 4wd track te bereiken, en op sommige plekken was de track behoorlijk zanderig en slecht begaanbaar. Gelukkig hadden we de banden een heel stuk laten leeglopen en deed de 4wd van onze auto het goed, maar af en toe was het toch even spannend of we nergens vast zouden komen te staan. Ook deed het stuur niet wat de banden deden, met als resultaat dat het ritje meer een achtbaan dan een autoritje leek. Een avontuur was het zeker en Jeroen genoot met volle teugen om het beestje in bedwang en gaande te houden! Het NP was schitterend, opgedroogde (zout)meren, groene struiken en wildflowers en hagelwitte stranden met dieprode kliffen. Nadat we op de noordelijkste punt van het park een mooie wandeling hadden gemaakt, hebben we bij de bushcamping Gregories in het park overnacht. We stonden direct aan het strand, pannenkoeken eten tijdens zonsondergang: onbetaalbaar! De volgende dag duurde het weer even voordat we het park uit waren en vaarwel tegen de hottube hadden gezegd, maar nadat we de banden weer hadden opgepomd hebben we onszelf toch maar naar Carnarvon gesleurd. Hier hebben we gekampeerd en een camping in Coral Bay geboekt. Dit was aanvankelijk weinig succesvol, ivm schoolholiday (tss doen ze daar hier ook aan?!) is ongeveer heel Coral Bay, Exmouth (en bleek vandaag ook Karijini) volgeboekt. Gelukkig was er 's ochtends nog een cancellation, dus de volgende morgen zijn we alsnog naar Coral Bay gereden.

In Coral Bay hebben we's middags heerlijk gesnorkeld. Coral Bay ligt aan het begin van het Ningaloo Reef, het koraalrif begint hier dus zo'n 10 meter vanaf de kust. De volgende dag zijn we doorgeknord naar Exmouth, om vanaf hier de rest van het Ningaloo Reef te verkennen als ook het Cape Range NP. Na een korte boodschap in Exmouth snel een campingplek weten te bemachtigen op het Yardie Creek Caravan Park, net naast de ingang van het Cape Range NP, perfect dus. Hierna zijn we (hoe kan het ook anders) naar Yardie Creek in het Cape Range NP gereden, en hebben we hier langs de gorge gewandeld. Erg mooi en ruig! Gister hebben we ook nog een hele dag in het Cape Range NP doorgebracht. 's Ochtends gewandeld door de Mangu Mangu Gorge, 's middags bij Turquoise Bay gesnorkeld. Het strand bij Turquoise Bay is hagelwit en de vissen en het koraal kleurrijker dan je je kan voorstellen. Er staat een hele sterke stroming, dus je kan je zo op de stroming laten ‘meedriften', de andere kant opzwemmen kost helaas wat meer moeite! Tot mijn schrik zwom er ook een rifhaai, Jeroen vond dit uiteraard prachtig! Ook het zonnetje scheen weer aardig, ik ben uiteraard alweer behoorlijk verbrand.

Vandaag (en op dit moment) zijn we even in Exmouth aan het rondneuzen (net maar even 2 petjes tegen de zon gekocht!), vanmiddag zullen we voor de laatste maal een uitstapjein het Cape Range NP maken (Charles Knife Road en lookout, Shothole Canyon is helaas afgesloten) en vast een stuk richting Tom Price rijden. We wilden eigenlijk vanmiddag nog snorkelen (dat was namelijk zo leuk!!), maar er staat een aardige wind dus we vrezen iets te veel voor bevroren lichaamsdelen, maar even niet dus. Hopelijk kunnen we vanavond weer een 24h rest area vinden, goed voor de centen! Morgen zullen we verder naar het Karijini NP rijden. Hier zijn we van plan een aantal dagen te blijven alvorens in (hopelijk) 2 dagen naar Broome door te knallen. De aankomende week zullen we dus even wat kilometers gaan vreten!

De benzineprijzen liggen hier al ruim boven de 2 dollar, hopelijk gaat dit naarmate we nog noordelijker komen niet nog meer omhoog, maar ik vrees het ergste. Feit is wel dat het het waard is, Australië is echt prachtig. Het landschap (met de dag roder en ruiger), de flora (steeds droger en stekeliger maar toch groen) en de fauna (steeds weer nieuwe kaketoes en papagaaien en kleine schattige gekleurde vogeltjes waarvan ik de naam niet weet) veranderen met de kilometer (en reptielen, roept Jeroen!). Ook de temperatuur verandert met de kilometer, hier in Exmouth is het denk ik overdag tussen de 25 en 30 graden, we willen niet weten hoe het hier is als het zomer is. Duidelijk is wel dat de korte broeken, slippertjes, zonnebrand en bikini uit het stof zijn gehaald!
De dode kangaroos langs de weg lijken helaas in plaats van af te nemen, alleen maar toe te nemen. De kadavers stinken zo erg, dat de geur zelfs de auto binnendringt als je met 80 km/h langsrijdt, getver. Ze zien er ook niet zo smakelijk uit, ik ben maar begonnen met m'n ogen dicht te doen of weg te duiken achter de wegenkaart (behalve natuurlijk als ik de driver ben, dat zal niet best zijn). We snappen trouwens ondertussen wel hoe de kangaroos zo langs de weg komen te liggen, we hebben al een paar keer mogen ervaren dat de kangaroos het echt erg leuk vinden om vanaf een uurtje of half 5 's avonds vlak voor de auto (bij ons gelukkig nog niet eronder) de weg over te hupsen. Kangaroo-levensgevaarlijk! We proberen dus elke dag wel te zorgen dat we vanaf 5 uur niet meer hoeven te rijden, wat opzich niet zo raar is aangezien de tijden van de dagen die we hier maken toch heel anders zijn dan in Nederland. Het is om ongeveer 6 uur donker, dus om 9 uur zijn de oogjes meestal wel dicht en om 9 uur 's ochtends zijn we elke morgen weer op pad. Even wennen, maar het gaat vanzelf. Verder beginnen de vliegen af en toe al een beetje irritant te worden, ik zie Jeroen over een tijdje wel zo'n geweldige gaashoed kopen. Haha, dat zal een mooi gezicht zijn!

Het blijft duidelijk, we blijven genieten van dit prachtige land! Hopelijk wordt het weer in Nederland ook gauw beter, anders zijn we straks zo bruin vergeleken bij de rest van jullie als we terugkomen (en willenAlice en Bart nooit meer bij ons in Nederland op bezoek komen en valt de bbq in het water.. dat zou toch jammer zijn)!

Heel veel liefs en tot gauw,

Nienke en Jeroen

Ps1. Sjoerd, van harte gefeliciteerd met je slagen!
Ps2. Marloes, de koala proberen we voor je mee te nemen, zal een flinke klus worden..
Ps3. Bart en Alice, hoe slaapt m'n bed?
Ps4. Hannes, een hele fijne vakantie, geniet!
Ps5. Annejij ook een hele gave vakantie, ik ben benieuwd naar de berichten en kleine Anne, hoe is het met je mooie nieuwe huis?