Goodday ya'all!

Op het moment dat ik dit schrijf eet ik me misselijk aan m&m's. Waarom? Omdat we met de nodige zoetigheid en muziek de Great Sandy Desert wat minder ‘boring' proberen te maken. Ja buuf, de Great Boring Sandy Desert is inderdaad een zeer gepaste naam voor dit stuk ‘niets', wij hebben deze benaming in ieder geval vast overgenomen. Goed, wij zitten nu dus in de auto en zijn op weg naar Broome (joehoe, de Kimberley's!), de Pilbara hebben wij net verlaten. We hebben vannacht op een farmstay geslapen, dus zo ongeveer tussen de koetjes, zo'n 100 K's boven Port Hedland. Erg leuk en erg gezellig, maar nu takkelen we dus, onder het ‘genot' van de nodige roadkill, even een paar 100 kilometertjes op weg naar Broome.

Goed, genoeg over nu want de afgelopen dagen waren vele malen interessanter. Een paar dagen geleden zijn we vanuit Exmouth vertrokken en zijn we naar een 24h site langs de highway op weg naar Tom Price gereden. Deze 24h site bevond zich naast een droge rivierbedding (dat zijn alle rivierbedingen hier), ruimte en hout genoeg dus we konden 's avonds weer een vuurtje maken en de worstjes, corn, toast en marshmallows hierboven roosteren. Net kamp, alleen dit vond ik (uiteraard) vele maken leuker. Voordat we op 24h site neerstreken hebben we in het Cape Range NP eerst nog een voorproefje op de aankomende dagen mogen beleven. Net buiten Exmouth hebben we namelijk de Charles Knife Road gereden, een weg welke haaks het NP ingaat. De weg zelf en de uitzichten op de kloven van het Cape Range NP en op de achtergrond de zee waren spectaculair. Wat een park! Dit waren echter niet de enige kloven die we de aankomende dagen zouden zien..
Vanaf de 24h site zijn we over zowel verharde als onverharde wegen naar Tom Price gereden, en vanaf ongeveer dit punt (tot, ik gok, Darwin) zijn zowel de binnen- en buitenkant van de camper, als onze voeten, benen, handen en kleren, net zo rood als de dirtroads en de aarde hier. De weg naar Tom Price voert door de Hamersley Range en is buitengewoon mooi. Het binnenland van de Pilbara ligt erg afgelegen, maar we zijn er van overtuigd dat we hier het ware en ruige gezicht van (West) Australië hebben gezien: Knalroden bergketen all over the place, overal spinifex, struiken, eucalyptusbomen, droge floodways, termietenhopen, emu's, gigantische roofvogels, roadtrains van zo'n 60 meter (4 aanhangers) lang en ten slotte om de paar honderd kilometer een roadhouse met niet betaalbare diesel. Tom Price zelf ligt middenin de outback van de Pilbara, is een mijnstad, heeft een paar duizend inwoners (voornamelijk mijnwerkers) en is de enige ‘stad' in de verre omtrek. Belangrijke (en steeds belangrijker wordende) trekpleister voor toeristen is echter dat Tom Price ‘the gateway' tot het Karijini National Park is. Dit gigantische park is in 1 woord geweldigmooienbovendientewaus! Dit park bestaat voornamelijk uit bergruggen en diepe kloven met verstopte watervallen en poeltjes waar menig Centre Parcs park jaloers op zou zijn. Het is echter geen Centre Parcs, maar de outback, en elk jaar komt er dan ook een handjevol toeristen om in het park, die zich hebben verkeken op de gevaren die in het park schuilen. Wij zijn echter echte bikkels en zoals je merkt leven wij dan ook nog. De 1^e dag in het Karijini NP hebben we de Hamersley Gorge bezocht. We hebben de hele middag door de prachtige gorge gelopen en in de ijskoude poelen gezwommen. In de Hamersley Gorge kon je buitengewoon goed de verschillende steenlagen (iron: zwart, silicia: rood en wit) zien, prachtig! De volgende dag hebben we onze boel bij Tom Price gepakt en naar Dales Campground in het NP gereden. Op deze bushcamping (met de schoonste bushloo ever) hebben we 2 nachten gestaan en vanaf hier hebben we de Dales Gorge en de Weano Gorge verkend. Vanaf de bushcamping hebben we een mooie wandeling naar Dales Gorge gemaakt, waar we een paar uur door de gorge hebben geklauterd om Circular Pool, de Fortescue Falls en Fern Pool te bekijken. De wandeling en de pools en watervallen waren buitengewoon, erg gaaf. In Fern Pool hebben we gezwommen (koud!!) en onder de waterval gestaan. Super mooi! Na een koude nacht (in de outback is het 's nachts rond of iets boven het vriespunt, brr) zijn we de 3^e dag in het park vanaf de bushcamping over een 60 kilometer onverharde weg vol wasborden en stenen naar de Weano Gorge gereden. Achteraf bleek dat Jasper niet echt genoten had van dit ritje (we leidde van het spontaan aangaan van de ruitenwissers juist af dat Jasper genoot), aangezien wij op deze wasbordweg spontaan van hobbel frustratie begonnen de gillen bleek bij ons tijdens het ritje al dat we de weg niet echt leuk vonden. Ook de Weano Gorge en de omliggende kloven waren prachtig en de wandelingen nog uitdagender dan in Dales Gorge. Verschillende delen van de Hancock en de Weano Gorge stonden onder water met als gevolg dat je of erdoorheen moest of erboven langs. Een heel geklauter dus, maar super leuk en mooi! Ook deze kloven waren vol groene vegetatie en stroompjes, de wanden knalrood. Jeroen en ik hebben in de Hancock Gorge zelfs de Spiderwalk gedaan. De kloof was hier zo smal, dat je je als een spin met je handen en voeten aan weerszijde van de kloofwand boven de waterstroom moest manoeuvreren. De open ruimten met poelen die daarop volgden deden je een beetje voelen alsof je ergens heel diep in de aarde was geklommen. Heel bijzonder! Na een hobbelige terugweg hebben we op de bushcamping hondenvoer gegeten (beef&veggies uit blik, gadverdamme), niet voor herhaling vatbaar. We hadden het wellicht beter aan de rondlopende Dingo's (wilde honden) moeten voeren, ware het niet dat je die niet mag voeren aangezien ze dan een beetje agressief worden. Ik ben me trouwens 's avonds een paar keer een hoedje geschrokken wanneer er ineens een dingo langs kwam lopen, een paar van die groene ogen die langs schieten, whaah wat een held. Het feit dat het volle maan was en de dingo's naar de volle maan begonnen te huilen, maakte mijn gemoedsrust er niet echt beter op. Gelukkig was Jeroen zo galant me 's avonds naar de bushloo te begeleiden.
Al met al, voor ieder die zich naar Australië begeeft en van ruige natuur houdt, deze tip: Bezoek het Karijini NP! Neem wel een goed paar banden mee, wij bleken op de dirtroads van Karijini toch een gaatje in Jasper's band te hebben gereden (we waren niet verbaast eigenlijk). Net buiten Karijini hebben we de band even goed opgepompt en het naar Port Hedland gered, waar de band ‘geplakt' kon worden en we dus onze weg naar de farmstay camping konden vervolgen. Jasper rijdt nu gelukkig weer rond met in elke band dezelfde bandenspanning, toch wel beter. In Broome gaan we nog even kijken of we 1 van de 2 accu's van Jasper gaan vervangen, 1 doet namelijk niets meer en geeft soms wat probleempjes met starten. We'll see, het Jasper avontuur wordt vervolgd.

We zien trouwens heel wat onwijs lelijke en soms ietwat grove Wicked busjes over de weg rijden, we (voornamelijk ik, Jeroen vind alles wel best) vrezen dus voor het uiterlijk van ons (niet outback) wicked vannetje in Cairns. Waarschijnlijk rijden we daar onwijs voor gek, maar wat maakt het ook eigenlijk ook uit, we zijn toch al rood.
Wat is verder nog het vermelden waard? Dat we al 2 weken geen wolkje meer hebben gezien, alleen strakblauwe lucht. En dat ik zonet bij het roadhouse zag dat het in de schaduw 33 graden is. En dat koeien hier spontaan naast de weg lijken dood te vallen, best een raar gezicht een koe langs de weg met 4 poten de lucht in. En wat een lucht, ongelooflijk, zulk stinken. En dat we vandaag al wel een stuk of 100 dode kangaroos, konijnen en vossen langs en op de weg zijn tegengekomen, heel zielig en ook zo'n geur. En dat de dagen voorbij vliegen (net als de vliegen, wat zijn die irritant: in je neus, onder je bril!), een stukje rijden, een stukje lopen, een biertje en voorbij is de dag alweer! En dat de lensdop van m'n camera nu ergens onderaan de Fortescue Falls ligt. Deze heeft een wildwaterbaan ritje gemaakt (niet echt handig Nien) en gaat een nieuw spannend leven in Australië tegemoet. Wie wil dat nou niet, achtergelaten worden in het Karijini NP?!

Ondertussen komen we al redelijk in de buurt van Broome, zijn de m&m's op en de Great Sandy Desert is nog steeds 'boring'. Hopelijk kunnen we in Broome nog een campingplekje vinden (nog steeds die ‘bloody' schoolholiday) en kunnen we een paar daagjes lekker chillen! Dit weekend vindt in Broome ‘the staircase to the moon' plaats, bij volle maan reflecteert de maan op de zandbanken en schijnt de illusie te worden gewekt dat er een trap naar de maan is gevormd. Vanaf Broome tot verder noord leven ook krokodillen, dus die zullen we, net als de wilde kamelen, een dezer dagen ook wel voor het eerst gaan zien.

2 dagen later..
Op het moment van het posten van dit verslag is het zondag en zijn we al voor de 2^e dag in Broome. We hebben het laatste campingplekje in heel Broome weggekaapt, alles is totally booked out. We staan op een handige locatie, direct aan de Town Beach, dus helemaal goed! Gister hebben we lekker in Broome rondgekeken, boodschapjes gedaan en hier en daar wat gekocht (m'n Australische hoed!) Bij de courthouse was ook markt, dus dat was erg leuk! Bij een standje van een dierenopvangcentrum uit Broome waren 2 grote Australische slagen te zien en 3 baby-kangaroo's (Joey's). De Joey's waren te schattig voor woorden en de slangen hebben we zelfs aangeraakt. Het is wel weer even lekker om tussen de mensen te zijn, even wat drukte om ons heen. Gisteravond hebben we naar de ‘staircase to the moon gekeken', erg bijzonder.

Daarna onder het genot van een wijntje en een biertje met een groepje mensen op de camping gegeten en tot in de late uurtjes gekletst. Verder is Broome lekker om te zijn, mooie stranden, genoeg winkeltjes, interessante geschiedenis en veel (aboriginal) art galleries. De stad heeft een multicultureel tintje aangezien het dichtbij Azie ligt. Door de parels die in de wateren rond Broome worden gevonden, zijn er vooral in de geschiedenis vele Japanners en Chinesen naar Broome gekomen, als parelduikers. In de stad zie je dan ook in bijvoorbeeld de gebouwen verschillende japanse invloeden (het centrum heet dan ook Chinatown), zijn er vele herdenkplaten voor de gestorven parelduikers en is er een Japans kerkhof. Vanmiddag en met zonsondergang zullen we een kijkje gaan nemen bij Cable Beach (volgens sommige het mooiste strand van Australie) en de haven. Vanavond vind de ‘staircase to the moon' weer plaats en zullen we naar een cafe in het centrum gaan waar op zondagavond krab-races worden gehouden. Morgen nog een dagje lekker rustig aan en 's avonds willen we naar de openlucht bioscoop. Hier in Broome bevindt zich de oudste (openlucht) bioscoop ter wereld. De landingsbaan van het vliegveld van Broome ligt middenin de stad en de vliegtuigen vliegen hier onwijs laag over. Het schijnt erg spectaculair te zijn om 's avonds in de openlucht bioscoop vliegtuigen net boven je hoofd te zien overrazen. Dinsdag zullen we Broome weer verlaten en hebben we nog ongeveer 2 weken om in de Darwin te komen. Na Broome zal Derby onze eerste bestemming zijn, en vanaf dan zullen we ‘echt' de Kimberley's gaan ervaren. We zijn wederom erg nieuwsgierig en hebben er erg zin in!

Wederom bedankt voor alle berichtjes en mailtjes! We hopen dat het weer in Nederland weer wat is opgeknapt en wensen iedereen die nu ongeveer op vakantie gaat (of al is!) een hele fijne vakantie toe! Lekker he? Vakantie!

Heel veel liefs,

Nienke en Jeroen