Het is kwart voor 1 ‘s nachts en we zitten al een aantal uren op de luchthaven van Darwin te wachten tot het 10 voor half 6 's ochtends is aangezien onze vlucht naar Cairns dan vertrekt. Helaas hebben we tot dan nog even te gaan, slapen gaat ook niet echt hier in de vertrekhal, dus dan maar weer even een update! Eigenlijk is het maar goed ook dat we nu even wat loze uurtjes hebben want we hebben weer een gedeelte van onze reis afgesloten.

Ik meen mij te herinneren dat ik in het vorige verhaal al vermeld had dat we in de Katherine Gorge gekanood hadden en dat we ‘s middags boodschapjes zouden gaan doen. Nou die boodschapjes bestonden voornamelijk uit een door mij aangeschafte didgeridoo. Hij is heel gaaf en ik ben er super blij mee, maar erg handig vervoeren is het niet. Een speciaal voor ons ‘custom made' boomerang was ook onderdeel van de boodschappen, we hebben onszelf weer even flink verwend!
De volgende dag hebben we vroeg in de morgen een wandeling naar de Edith Falls gemaakt. Uiteraard was dit weer bijzonder mooi. Daarna heb ik (niet Jeroen!) een snelle duik genomen in een poel (volgens de borden incl. krokodillen, maar toch vrij oké) vlakbij de Edith Falls. Het wordt hier 's ochtends vrij snel vrij heet, dus alle waterpoelen zijn zeer welkom! 's Middags zijn we met een aardige omweg (oops, afslag gemist) naar het Kakadu NP gereden. Het Kakadu NP is een werelderfgoed en bestaat voornamelijk uit billabongs, moerassen en monsoon bossen. Bovendien huizen er talloze vogelsoorten (zowel native als trek), muggen en - niet geheel onbelangrijk- heel heel veel salties (zoutwater krokodillen). Langs rivieren en watertjes is het dus oppassen geblazen en moet je redelijk van de oever verwijderd blijven want de crocs zitten werkelijk overal. Bovendien leven in Kakadu (en in het daarnaast gelegen aboriginal Arnhemland) vele aboriginal stammen. Kakadu beschikt dan ook over een aantal plaatsen met prachtige rotsschilderingen en dus een rijke culturele geschiedenis. Verder waren er erg veel bosbranden in Kakadu, deze worden namelijk door de Aboriginals aangestoken (goed voor nieuwe vegetatie, natieve dieren waar makkelijker op gejaagd kan worden en het voorkomt explosieve ongecontroleerde bosbranden). De eerste middag in Kakadu hebben we rondgekeken bij Yellow Waters (wetland), uiteraard zaten hier heel veel vogels en ook een gespotte saltie. 's Avonds op een goede bushcamping geslapen, middenin Kakadu, helemaal prima.
De volgende dag hadden we een druk programma; eerst hebben we Nourlangie Rock bezocht, met zijn vele interessante Aboriginal schuilplaatsen en rotsschilderingen. Hierna de Anbangbang billabong rondgelopen, prachtig! Na een bezoekje aan Jabiru (een plaatsje van niets) en het visitors centre (erg interessant over aboriginal cultuur en het park) hebben we Cahils Crossing bezocht (de oversteek naar Arnhemland) en hebben we een wandeling langs de East Alligator River gemaakt. Deze rivier doet zijn naam eer aan, wat een krokodillen! Jeroen mocht een gedeelte van de wandeling niet lopen, aangezien een gedeelte van de wandeling een heilige plaats voor aboriginal vrouwen betrof. Ook deze wandeling was weer prachtig, tussen de palmbomen in het monsoon bos met uitzicht op de salties. Vervolgens zijn we naar Ubirr gegaan, waar zich de meest bekende rotsschilderingen van Kakadu bevinden. Een ranger gaf ter plekke een uitgebreide uitleg en rondleiding over en bij de rotschilderingen en de cultuur van de aboriginals dus dit was buitengewoon interessant. Je verzint namelijk niet zelf dat een rotsschildering ook ‘gewoon' een menukaart kan zijn. Na de ranger-talk zijn we snel naar de Ubirr ‘lookout' gegaan, bovenop deze rots kan je namelijk geweldig de zonsondergang zien. Het uitzicht over de moerassen, Arnhemland en de Great Escarpment range werd nog enigszins gedramatiseerd door de bosbranden op de achtergrond. Na deze zonsondergang was het letterlijk direct naar beneden klauteren en rennen naar de auto, de mozzies (muggen) komen namelijk direct na zonsondergang vanaf de moerassen naar Ubirr gesneld, ze weten de toeristen hier goed te vinden. Deze invasie was eigenlijk al een slecht voorteken voor de rest van de avond. Op onze nabij gelegen bushcamping waren de mozzies in grote (en dan echt grote) getale te vinden, zowel buiten als in onze camper. Wij zijn na het eten vlug Jasper ingevlucht omdat we serieus opgegeten werden, helaas was het in Jasper echter geen steek (letterlijk) beter. Het was binnenin Jasper zelfs nog verschrikkelijker aangezien de ramen door de beestjes niet open konden met als resultaat dat het in de camper minstens 40 graden was. Om 12 uur 's nachts besloten we, na 0 minuten slaap, met zweetdruppels op ons hoofd en god mag weten waar nog meer en muggenbeten all over the place, de camping te verlaten en willekeurig ergens heen te rijden met de ramen open en de airco aan. Aangezien in Jabiru geen hotel meer te krijgen was (niet zo gek om 1 uur 's nachts) zijn we een stuk naar beneden in Kakadu gereden en hebben we vanaf ongeveer half 3 een paar uurtjes op de parkeerplaats van een resort geslapen (eigenlijk met nog steeds muggen in de auto, maar in ieder geval minder muggen buiten de auto).
's Ochtends voor zonsopgang weer weggereden, slapen op de parkeerplaats van een camping vinden ze vast niet leuk. Enigszins gebroken hebben we om half 8 maar meteen een mooi moeras bezocht, prachtig in het ochtendlicht en met duizenden vogels (opa, dit zou je geweldig hebben gevonden!). Hierna zijn we Kakadu uitgereden en hebben we een Jumping Crocodile Cruise gedaan. We gingen anderhalf uur met een bootje varen (met een reling van ongeveer 30 centimeter, whaah) op de Adelaide River welke rivier giga vol met salties zit. Vanuit de boot werd, als een grote croc (zo'n 5 meter lang) gesignaleerd was, een hengel met een stuk vlees gehangen. De krokodillen ‘jagen' dan vervolgens op dit stuk vlees en springen uit het water. De kaken, de grootte en de bijtkracht van die beesten, jemig! Af en toe was het best even spannend aangezien de boot ook af en toe tegen de (met krokodillen bewoonde) oever aangelegd werd en hier geen hekje ofzo zat. Maargoed, we hebben het weer overleefd en het was weer een flinke kick! Vanaf de Jumping Crocodiles zijn we vervolgens naar het Litchfield NP gereden.
Hier zijn we de volgende dag naar de Termite Mouds gegaan (Noord-Zuid georiënteerde termietenhopen) en hebben we 4 schitterende watervallen (Bully's Rockhole, Florence Falls, Tolmer Falls en Wangi Falls) bezocht, waarvan we bij de Florence Falls en de Wangi Falls hebben gezwommen.
De volgende dag zijn we naar het Wildlife Park bij Berry Springs geweest. Hier hebben we een paar uur door het park gelopen, het was leuk (niet giga bijzonder omdat je toch al wel veel beesten in het echt hebt gezien) maar ook wel erg warm. 's Middags zijn we naar Darwin gereden en daar hebben we op de camping Jasper schoongemaakt en de backpacks weer ingepakt. De bijgekochte kampeerspullen en de souvenirs pasten niet meer echt in de backpacks, dus het was weer inpakken voor gevorderden en het lijkt qua bagage of we al minstens een jaar weg zijn.
Vanochtend hebben we eerst onze bagage in een kluis op het vliegveld achtergelaten, vervolgens hebben we Jasper (met pijn in ons hart) ingeleverd. Hierna zijn we met de bus naar het centrum van Darwin gegaan en hebben we hier de hele dag rondgebanjerd. We hadden 's ochtends bij het Wicked depot van een ander Nederlands stel nog een tent gekregen die we weer aan de oostkust kunnen gebruiken, dus deze 4 persoonstent hebben we de hele dag in Darwin meegezeuld. Je voelt je toch een beetje ontheemd zo zonder camper! Van 5 tot 10 uur 's Avonds was er de Mindel Beach Thursday Night Market, waar we uiteraard naartoe zijn gegaan. Deze markt bestond uit tientallen eetkraampjes, kunstkraampjes, didgeridoo spelers (drum n base + didgeridoo: erg cool!) en een zeer multicultureel publiek. Het was onwijs levendig en erg leuk om lekker van de ondergaande zon te genieten, kraampjes te kijken, goed te eten en mensen te kijken. Om een uurtje of 10 zijn we maar naar het vliegveld vertrokken, waar we nu dus al een aantal uur vertoeven. Het is ondertussen half 3 's nachts en het typen en nadenken gaat beduidend een stuk minder goed dan overdag. Misschien zo toch maar even proberen een klein tukje te doen.

Uitgaande dat onze vlucht op tijd vliegt zullen we over een paar uur om 10 voor half 9 in Cairns aankomen. Om een uurtje of 12 kunnen we dan onze nieuwe standaard Wicked Van ophalen, waarmee we in 2 weken de omgeving van Cairns gaan verkennen. Wat we morgenmiddag precies gaan doen dat weten we nog niet, dat hangt een beetje af van de staat waarin we verkeren na een nachtje te hebben doorgetrokken (mezelf kennende zal dat niet echt dendered zijn). Ik denk dat we vast een heel klein stukje omhoog rijden richting Cape Tribulation en dan heel snel een camping aan het strand aanschieten om lekker te gaan tuttelen en slapen. De dag erna zien we wel weer verder!

Lieve meelezers, ik ga even proberen te slapen want ik val om! Ik denk dat ik jullie moet teleurstellen en de foto's bij dit verhaal pas in Cairns zal plaatsen, ik heb weinig puf meer om ze nu uit te zoeken namelijk.. Het wachten zal echter worden beloond!

Tot het volgende verhaal vanuit Cairns!

Veel liefs,

Nien en natuurlijk Jeroen