Lief thuisfront,

Dit keer een bericht vanaf de oostkust van Australië! Zoals te verwachten was, is ook de oostkust van Australië prachtig, totaal anders dan de westkust, maar ook dat was te verwachten! Helaas zit onze tijd aan de oostkust er na 2 weken alweer bijna op, even een korte update dus, want onze tijd gaat al veel te snel!

Alweer best een tijdje geleden, ongeveer 2 weken, zijn we na een goede vlucht vanuit Darwin in Cairns geland. Voor de Australië-onbekenden onder ons, Cairns ligt in het noordoosten van Australië en geniet een subtropisch klimaat. Erg vervelend dus ;). Kort gezegd hebben we ons de afgelopen twee weken al wandelend, kamperend en rijdend gemanoeuvreerd in een gebied met veel palmbomen, groene bergen, vele watervallen, bounty stranden en veel wallabies, koala's, possums, kookaburra's en rijk gekleurde papagaaitjes. Weer een echt paradijsje dus. De tegenstelling met het soms zeer droge en ruige West Australië is zeer groot, maar beide gebieden beschikken over een absolute charme.

Zoals gepland hebben we in Cairns meteen onze nieuwe standaard Wicked Camper opgehaald. We waren blij verrast door onze Doomy (Jaja, ook deze is al gedoopt!), Doomy is namelijk zeer ruim, vrij nieuw en beschikt zelfs over stuurbekrachtiging, airco en elektrische deurvergrendeling. Verder was Doomy schoon toen we hem ophaalde (nu al iets minder) en staan er geen bijzonder ordinaire leuzen op z'n kont geschreven! Prima dus! Vanuit Cairns zijn we meteen naar Cape Tribulation ten noorden van Cairns vertrokken. Ongeveer de hele noordoost kust van Australië bestaat uit regenwouden maar in Cape Tribulation reiken de regenwouden tot aan de zee. Erg bijzonder en erg mooi! Hier hebben we lekker een ochtendje rondgekeken en daarna zijn we naar Port Douglas vertrokken, een leuk dorpje aan zee.

Vanuit Port Douglas zijn we vervolgens naar Kurunda middenin het Daintree NP gereden, maar eerst hebben we nog een middagje op Ellis Bay (een strand net ten noorden van Cairns) vertoefd. De stranden zijn hier echt prachtig, te meer omdat er veel eilanden voor de kust liggen en de met regenwoud beklede bergen zich op een steenworpafstand achter het strand bevinden. Kurunda is een stadje middenin het regenwoud en heeft de reputatie een hippiestadje te zijn. Het was erg leuk lekker door Kurunda te slenteren, alles erg laid back, leuke winkeltjes en koffie tentjes en twee erg leuke markten. Het is trouwens erg raar om elke zoveel kilometer een dorpje, stadje of een heuse stad tegen te komen, aangezien het in West Australië soms wel 500 K's rijden was naar het volgende ‘gat'. Erg leuk weer al dat leven in de brouwerij, maar soms ook nog wel wennen! Dat zal wat worden in Sydney, en aan de terugkomst in Nederland zullen we nog maar niet denken. Op de camping van Kurunda hebben we een erg gezellige avond gehad met een stel uit Zuid-Afrika. De volgende dag hebben we met ditzelfde stel de Byron Falls bezocht en nog even Kurunda onveilig gemaakt.

Vervolgens zijn Joep, Doomy en ik doorgereisd naar Mareeba. Hier hebben een wandeling door de Granite Gorge gemaakt en zijn we na het voeren van tientallen Rock Wallabies ook bezweken om te overnachten op de daarbij gelegen camping. De wallabies leven aan het begin van de gorge en zijn niet echt bang voor mensen. 's Avonds en de volgende ochtend zijn we weer even bij de wallabies wezen kijken en hebben we ze uiteraard wederom gevoerd. Ze waren zo schattig (vooral de mama's met hun kleine Joey's in de buidel) en Jeroen had al snel een heleboel ‘vrienden' gemaakt. Op een gegeven moment kwamen ze gewoon op je arm zitten! Het liefst hadden we een zooitje mee naar huis genomen, maar dat zou een beetje zielig zijn. Toch maar niet dus.

Na ons losgerukt te hebben van de wallabies stond een drukke dag op het programma. Vanaf Mareeba zijn we namelijk dwars door de Atherton Tablelands gereden (gebied in de Great Dividing Range, deze bergketen loopt helemaal van noord tot zuid langs de oostkust van Australië) en hebben we vele watervallen (het waterval circuit gereden, oa. de Millaa Millaa Falls, Zillie Falls), een kratermeer en Lake Tinaroo bezocht. Vervolgens zijn we nog doorgereden naar Mission Beach, de naam zegt het al; een kustplaatsje. Het weer in de Atherton Tablelands was niet zo geweldig, bij de kust was het gelukkig weer blauw (we zijn niet meer anders gewend na WA en the Northern Territory). De Tablelands waren absoluut prachtig, ik zou er zo kunnen wonen, maar waarschijnlijk nog prachtiger met een blauwe hemel en een zonnetje!

Na een nachtje te hebben geslapen bij Mission Beach zijn we de volgende dag naar Townsville vertrokken. Townsville is het zuidelijkste in Australië dat we met Doomy zijn gereisd, de kilometers die we aan de oostkust hebben gereden zijn dus echt nihil (ongeveer 1500 aan de oostkust tegen ruim 9000 aan de westkust) vergeleken met de voorgaande 6 weken. Nadat we een middagje in Townsville hadden doorgebracht (een erg leuke stad trouwens!) hebben we Doomy meegenomen op een tripje met de car ferry naar Magnetic Island. Magnetic Island ligt zo'n 8 kilometer uit de kust vanaf Townsville, is een eiland (joh), en beschikt over bergen met prachtige tropische groene vegetatie in het midden van het eiland, en talloze baaien met hagelwitte stranden aan de kust. Een echt bounty eiland dus (volgens Jeroen niet, want in zijn belevenis heeft een bounty eiland een doorsnee van 20 meter)! Op Magnetic Island hebben we vier nachten gekampeerd op het Koala Bungalow Bay Village gelegen aan Horseshoe Bay en hebben we mogen genieten van de possums die elke avond langs onze stoelen, voeten en camper scharrelden, de kookaburra's met hun aanstekelijke lach-geluid en de tientallen papagaaitjes die de boterhammen van onze borden stalen. In de drie dagen op het eiland hebben we 2 mooie wandelingen, the Forts Walk (en 2 koala's in de bomen gespot, hoe schattig!!) en een wandeling naar Balding Bay, gemaakt en hebben we heel wat uurtjes vertoefd op Florence Bay en de andere prachtige stranden welke Magnetic Island rijk is. We hebben zelfs nog even gesnorkeld, dus het snorkelpakket van Jeroen was niet compleet nutteloos. Alleen maar een beetje.. Al met al hebben we een paar heerlijke dagen gerelaxed (Tenminste, ik heb 100% gerelaxed, Jeroen heeft ook nog aardig gescriptied) op het eiland en eens lekker weinig auto gereden.

Vanuit Magnetic Island zijn we vervolgens weer met de ferry terug naar Townsville vertrokken en hebben we daar nog een paar uurtjes met onze nieuwe Zuid Afrikaanse vrienden (intussen ook in Townsville aangekomen) aan The Strand, Naast Rock Pool, in Townsville vertoefd. Hierna zijn we naar de rand van het Paluma Range NP gereden en hebben we net buiten het park een camping gepakt en hebben we's avonds in de Camp Kitchen heerlijk warm de olympische spelen gekeken. Overdag zijn de temperaturen in het noordoosten van Australië goed, zo'n 25 graden en voornamelijk zon soms afgewisseld door wat wolken, maar aan het eind van de dag koelt het meestal toch goed af. De omslagdoek die in the Northern Territory voornamelijk als ‘strandjurk' fungeerde, heeft nu zijn functie als sjaal weer terug.

De volgende dag hebben we het Paluma NP bezocht, wederom mooie bergen bezaaid met voornamelijk regenwoud. In het NP hebben we 2 waterpartijen bezocht; Little Crystal Creek en the Jourama Falls, beiden zeer fraai. Bij Paluma Village hebben we nog een regenwoud wandeling gedaan, het is zo bijzonder om overal om je heen de weelderige regenwouden te zien. Dat is nog eens wat anders dan de Woensberg in Blaricum of het Lage Bergsche Bos in Rotterdam!
Vanaf Paluma zijn we naar Cardwell gereden (een stadje halverwege tussen Cairns en Townsville) en hebben we op de camping een gezellige tijd gehad met een clubje gepensioneerde rondreizende Australiërs. Nou die zijn ook niet op hun mondje gevallen. De vers gevangen vis werd genereus met ons gedeeld, dus dat was een goed avondmaal in Cardwell!

De volgende ochtend zijn we in Cardwell eerst even langs de dokter gereden, Jeroen was namelijk al een paar dagen niet echt lekker en had wat vage klachten, even laten checken op rare 'Kakadu NP ziektes' dus. Waarschijnlijk is er niets aan het handje en eigenlijk gaat het nu alweer stukken beter en is hij alweer best het ventje. Gelukkig maar. Na het doktersbezoekje hebben we onze weg richting Cairns vervolgd en hebben we nog een uitstapje gemaakt naar de Balinda Boulders; grote uitgesleten rotsen in een rivierbeding omringt door het groenste en mooiste regenwoud dat je ooit hebt gezien! Vervolgens zijn we verder gereden naar Cairns en hebben we het laatste plekje op een mooie camping buiten de stad weten te bemachtigen. De afgelopen nacht en aankomende nacht kamperen we dus nog heerlijk omringt door bergen en regenwoud.

Vandaag hebben we lekker in Cairns rondgehobbeld en wat gewinkeld, in ieder geval nog even goed genoten van de fijne temperaturen. In de middag zijn we naar het Royal Flying Doctors visitors centre en museum geweest, erg interessant! De mensen in de outback zijn bij ziektes, geboortes of ongelukken inderdaad totaal op deze medische service aangewezen en de flying doctors hebben op veel meer plaatsen vestigingen en zijn veel actiever dan wij voor mogelijk houden. Een goede zaak dus!

Helaas pindakaas is morgen alweer het moment gekomen dat we Doomy moeten inleveren en dat we naar Sydney zullen vliegen. We zijn uiteraard erg benieuwd naar Sydney, maar vinden het erg jammer dat onze tijd van kamperen in de wildernis erop zit. We hebben zo onwijs genoten van de natuur, het buiten zijn en van de rust, dat het weer lastig zal zijn - niet - op een camping te slapen met alle ruimte om je heen, maar in een drukke stad. Dat we na de aankomende week Sydney weer naar het overvolle, drukke en gestreste Holland vertrekken, daar proberen we nog maar even niet aan te denken. Wat dat betreft is deze reis voor ons beiden echt een eye-opener geweest in de zin dat we hebben gezien en ervaart dat er ook andere levensstijlen denkbaar zijn, wellicht veel bevredigender dan het eeuwige ‘rennen' in Nederland.

Welja, het is toch weer een heel verhaal geworden, maar ik had toch achteraf eigenlijk ook weer zoveel te vertellen! Ik ga nu echt afsluiten, de laatste dingetjes inpakken en genieten van onze laatste kampeer avond (muuuh, snik!), aan alle mooie dingen komt namelijk een eind! We hebben, kamperend en rondreizend met onze campertjes, een heerlijke tijd gehad aan zowel de oost- als de westkust! Deze geweldige reis kunnen we echt iedereen aanraden, wat een ervaring!

Welnu, onze reis is nog niet voorbij, we gaan nog even een heerlijke week in Sydney beleven!

Veel liefs,

Nienke en Jeroen

Ps. De fotoserie bij dit verhaal wordt morgen toegevoegd. Verder heb ik alvast een aantal fotoseries moeten verwijderen want we zaten aan ons maximale fotocredit van 200 foto's en niemand heeft ons extra credit kado gedaan. Bedankt daarvoor! Haha, nee hoor, maar het ligt dus niet aan jullie dat er een aantal fotosessies verdwenen zijn. Wanneer jullie als we weer terug in Nederland zijn de complete serie komen bekijken komen ze vanzelf allemaal weer voorbij!