The South West and The Great Southern
Lieve allemaal,
Onze trip naar het zuidwesten van Australie zit er alweer op. Na 5 dagen rondneuzen en 1500 kilometer verder, zijn we weer in de buurt van Perth aangekomen. Op dit moment verblijven we weer even in
Ian zijn huis en kunnen we even op temperatuur komen. Dat is ook wel nodig want het was over het algemeen koud en nat in het zuidwesten. Koud en nat, maar ook geweldig. Het natuurschoon in het
zuidwesten van Australie is echt adembenemend; gigantische kari (eucalyptus) bossen, de bush, heuvelachtige weiden vol met vee, ruige kusten met een helderblauwe zee, tientallen soorten fel
gekleurde vogeltjes en papegaaien, walvissen en dolfijnen. We hebben de leegte van Australie al goed kunnen ervaren; de plaatsjes die je onderweg af en toe tegenkomt tellen meestal iets van rond de
2000/3000 inwoners, het inmense gebied tussen de plaatsjes bestaat uit boerenland en nationale parken.
De afgelopen 5 dagen in het kort:
We hebben onze eerste nacht in onze camper doorgebracht op een caravan park in Busselton. De tweede dag hebben we de Caves Road gereden, de ‘touristische' route van Cape Naturaliste tot Cape
Leeuwin. Onderweg stuitten we op prachtige surfstranden met metershoge golven, tientallen wijngaarden en talloze bossen en kustlandschap. We sloegen ons ‘kamp' op in Augusta, waar we een camping
aan het strand hadden. Augusta ligt op de Cape Leeuwin en op dit punt komen de Indische en de Southern Ocean bij elkaar. The Southern Ocean brengt vaak onstuimig weer met zich mee en vanaf dit
moment was het qua weer naast koud vaak ook nog nat. Dit mocht echter de pret niet drukken, want de volgende morgen gingen we whale watchen! ‘s Ochtends vreesden we dat onze geplande walvissafari
in het water zou vallen vanwege het weer, maar zodra we de boot opstapten stopte het met regenen en klaarde het weer op. Van ongeveer juni tot september trekken Humphback whales langs de kust van
Ausgusta, die van Antarctica op weg naar het warmere water van Exmouth zijn. Tijdens de safari hebben we zo'n 7 walvissen gezien, met op een gegeven moment zo'n 5 bij elkaar. De walvissen kwamen
tot heel dichtbij de boot (of de boot kwam tot heel dichtbij de walvissen) en ze waren vrij actief. Het was een indrukwekkend tafareel en we hebben er met volle teugen van genoten! Grappig was
trouwens dat op weg naar de zee, ook dolfijnen met onze boot meezwommen!
Na deze belevenis zijn we naar Pemberton gereden, een klein plaatsje midden in de kari en jari bossen. Hier zijn we bij de Gloucester tree geweest, een boom van zo'n 67 meter hoog, waarin je via
stalen pinnen omhoog kan klimmen. Aangezien je het waarschijnlijk niet meer kan na vertellen als je uit deze boom valt, hebben we een bezoekje aan de top maar gelaten voor wat het is. Toch hebben
we nog even het avontuur opgezocht en hebben we een 4wd track (The Heartbreak Trail) door het Warren NP gereden. De camper moest hier flink werken en Joep moest flink sturen, maar het was geweldig
om helemaal in het bos te zitten met niemand om je heen. We waren aanvankelijk van plan om op een bush camping in het nationale park te overnachten, maar toen het wederom begon te regenen en het
schemerig werd, voelden we ons toch een beetje lonely en vooral koud en hebben we toch maar het caravan park in Pemberton opgezocht. Na een goede nacht regen en een ochtend met regen, was het
wonder boven wonder droog toen we de volgende middag in Warpole aankwamen. In Warpole hebben we de Tree Top Walk gelopen. In de bossen van Warpole is een stalen constructie, van een paar 100 meter
lang en op zijn hoogste punt 60 meter hoog, gebouwd. Deze loopbrug voert je langs en door de toppen van de Kari en Gum bomen. Het was erg bijzonder om uberhaupt in dit dichtbegroeide ‘vreemde' bos
te zijn en al helemaal om deze gigantische bomen eens vanuit een compleet ander perspectief te zien, namelijk van opzij en boven. Na de Tree Top Walk zijn we doorgereden naar Denmark, een volgend
plaatsje aan de kust. Voordat we hier aankwamen hebben we nog een klein uitstapje gemaakt naar de Elephant Rocks en Green Bay, een wederom adembenemend mooi strand met fraai uitgesleten
rotsformaties (oa. in de vorm van olifanten). In Denmark hebben we op een echte plattelandscamping geslapen. ‘s Avonds was het echter dusdanig koud en nat, dat we de plaatselijke pub maar hebben
opgezocht en hier met een haardvuurtje in de rug en met het Australische Rugbyteam op de tv voor onze neus, tussen de rugby lievende locals een countermeal hebben gegeten. Ook hebben we ‘s avonds
een wasje gedraaid. Dit was een groot success aangezien het wasgoed ‘s ochtends nog net zo nat was als de avond ervoor. De volgende dag hebben we dus als een Sjonnie en Anita, met een camper
volgehangen met wasgoed, rondgereden. Gelukkig konden we tussen al het wasgoed door nog vrij goed naar buiten kijken, want we hebben weer een prachtige toch gemaakt. Vanaf Denmark vertrokkken we
naar het Porungurup NP en de Stirling Ranges. Dit zijn 2 bergketen en in de Stirling Ranges bevinden zich de hoogste toppen van West Australie. In beide parken hebben we de ‘Scenic Drive' gereden,
een onverharde weg dwars door het park heen. Het was af en toe even hobbelen, maar dubbel en dwars de moeite waard. Eenmaal weer uit de Stirling Range bevonden we ons toch een beetje in de middle
of nowhere en besloten we in een ruk door te rijden naar Perth, waar we door Ian met een warme maaltijd en een warm bedje werden ontvangen!
Een geweldige eerste week in Australie dus!
Vandaag blijven we waarschijnlijk nog even in Frementle, vanaf morgen zal onze lange tocht naar het Noorden beginnen. Hoewel het zuiden geweldig mooi was, was het toch echt te merken dat het winter
in Australie is. We hopen dus dat het Noorden ons wat fijnere temperaturen brengt zodat we eindelijk onze eerste Australische Barbie (BBQ) kunnen houden en naast ons campertje kunnen zitten in
plaats van helemaal ingepakt erin. Verder hopen we dat Darwin ondertussen een beetje dichtbij Perth is komen te liggen, ook hier schieten de diesel en bezineprijzen de pan uit en Jasper (onze
camper) lust wel een aardig slokje brandstof. Het mobiele bereik (Australisch telefoonnummer: +61 406209191) was in het zuiden nog vrij goed, we verwachten echter dat dit vanaf nu slechter zal
worden, we'll see. Tot slot, we beginnen de Australiers al een beetje te verstaan en leren al om ‘See Ya' te zeggen in plaats van ‘Bye'. We komen er dus wel!
Bedankt voor alle leuke berichtjes, smsjes (fijn dat jullie met ons meereizen, Henk en Marijke!) en verhalen uit Nederland! Tot het volgende reisavontuur!
Heel veel liefs,
Nienke (en natuurlijk Jeroen)
On the Road!
Bedankt voor alle ontzettend leuke reacties op onze vorige berichten en de foto's! Super leuk!
Op dit moment zit Jeroen achterstevoren ondersteboven in onze camper gevouwen. Deze hebben we vanochtend namelijik helemaal van top tot teen schoongemaakt en zijn we nu aan het inruimen. Gistermiddag hebben we onze Wicked Outback Camper in Perth opgehaald. Ik was gister nog niet zo blij, want de camper was echt smerig. Overal stof, afval en gewoon bah, dus pietjeprecieze Nienke was niet zo heel gelukkig. We hadden niet echt spullen en mogelijkheden om de camper goed schoon te maken, dus ik vreesde al voor onze eerste nacht. Maar gelukkig was daar Ian. Ian is een goede vriend van de familie Cornish, dat zijn Amerikaanse vrienden die een tijd naast ons op de Geelgors hebben gewoond. Voor vertrek had ik al met Ian gemaild en hij wilde ons graag ontmoeten. Ian woont in Fremantle, dat is vlakbij Perth, dus gister zijn we na het ophalen van de camper naar Fremantle gereden (we = lees ik! Jaja, Nienke heeft de eerste kilometertjes in onze camper gereden). De camper, ook al is het best een oude bak, rijd gelukkig goed, links rijden is best goed te doen! Het is wel interessant dat de ruitewisser bediening en de richtingaanwijzer bediening omgedraaid zitten. Het komt dus geregelt voor dat ipv. de ruitewissers de richtingaanwijzer wordt aangezet, en andersom! Bijzonder!
In Fremantle hebben we met Ian een lekker biertje gedronken en heerlijk gegeten. Vervolgens mochten we de nacht in zijn huis doorbrengen. We hebben vanacht dus nog heerlijk geslapen, in echte bedden! Perfect! Vanochtend zijn we achter Ian aan, naar zijn werk gereden. Hij maakt zijlen en heeft een werkplaats, dus we mochten in zijn werkplaats de camper schoonmaken. Heerlijk de ruimte om alle troep uit de camper te halen, te stofzuigen, te soppen en weer in te ruimen! Nienke is weer blij!
De camper is nu bijna klaar, dus nog even en dan gaan we eindelijk echt richting het zuiden! We willen vandaag naar het gebied van Margareth River rijden, dit is een wijnstreek aan de kust. Het is goed bewolkt vandaag, dus hopelijk houden we het droog. De weersvoorspelling voor de aankomende dagen is niet zo goed, dus ik vrees het niet maar we merken het vanzelf. Vanacht gaan we proberen of deze twee lange mensen ook daadwerkelijk in de camper passen!
Tot de volgende keer!
Liefs, Nienke
Ps1. Papa, het kruidenmolentje zit aan de autosleutel!
Ps2. Hanneke, de hartjes hangen in de camper!
Ps3. Van het hostel mochten we 2 'oude'wegenboeken meenemen. Als we nu nog verdwalen dan zijn we dus echt dwazen!
Perth! Lay Back!!
Gister hebben we voor het eerst het Australische leven mogen proeven: LAY BACK!! Hoewel HongKong indrukwekkend was, is het heerlijk om weer in een westers land te zijn. We hebben heerlijk door het centrum van Perth gelopen, langs de Swan River geslenterd en het Kings Park (incl. Botanical Garden) bezocht. Vanaf het Kings Park heb je een geweldig uitzicht over Perth en omgeving en uiteraard was ook het park zelf en de botanische tuin zeer fraai. Het weer is hier perfect, een graadje of 20 en een zonnetje erbij. ‘s Avonds is het vroeg donker (een uurtje of 6) en koelt het flink af. Na de hitte van HongKong, vinden wij het niet erg nu even met klapperende tandjes onze tandjes te poetsen.
Tot zo ver het korte verslag van onze eerste dag in Perth! We gaan nu onze Wicked Outback Camper ophalen. We kunnen niet wachten om op pad te gaan! De aankomende week zullen we het zuidwesten van West Australie gaan bezoeken. Het zal wat koud worden en soms vast ook wel wat nat, maar zeker de moeite waard.
Beste thuisblijvers, wij gaan op pad en.. links rijden!!
Liefs, Joep en Nien
Visit HongKong!
Lieve familie en vrienden,
Vanuit Australië: Hier is eindelijk ons reisverslag over onze tijd in HongKong.
Op 18 juni vertrokken we volgens plan om 14.00 u vanuit Amsterdam. De vlucht verliep rustig en voorspoedig, maar over het algemeen konden we de slaap niet vatten. Na 11 en half uur vliegen kwamen we om 07.30 u op HongKong Airport aan. Hier hebben we gelijk een zogenaamde Octopus Card gekocht, waarmee we 3 dagen in HongKong konden reizen en ook transport hadden van het vliegveld naar HongKong Island. Toen we de trein uitstapten was het ons al meteen duidelijk; het is hier erg warm en vochtig (of zoals Jeroen het noemt ‘niet te harden'). Het hotel was goed te vinden en na het achterlaten van onze bagage hebben we Sheung Wan, het oude Chinatown van HongKong verkend. Meteen al werden de grote tegenstellingen in HongKong ons duidelijk, modern vs. authentiek, rijk vs. arm. Het was een hele belevenis om door de kleine straatjes van Sheung Wan te lopen en een aantal tempels te bekijken. Gezien het slaapgebrek en de hitte hadden we wel wat moeite de weg te vinden, nergens tegenaan te lopen en niet om te vallen, maar ach je moet er wat voor over hebben. Na een powernapje in ons hotel hebben we in onze ‘eigen' wijk Wan Chai bij het American Restaurant (het ‘American' schijnt te slaan op de Amerikaanse mariniers die hier al jaren niet meer komen) een heerlijke Chinese maaltijd gegeten. Voordat we eindelijk definitief ons bedje opzochten, hebben we nog een wandeling langs de haven gemaakt. Wat een gebouwen en een verlichting zeg, erg indrukwekkend. Zoals al gezegd verbleven we trouwens in Wan Chai, het zakendistrict op HongKong island. Qua locatie zaten we zeer rustig en toch centraal, perfect dus. Tot onze verbazing hadden we tevens een hotelkamer met harbourview gekregen. Vanuit ons bedje keken we dus zo op de haven en de skyline van het vasteland van HongKong.
Na een goede nachtrust verliep onze tweede dag in HongKong iets anders dan verwacht. Het Chinese eten, klimaat of wat dan ook hadden Jeroen z'n buik heel boos gemaakt. Zo boos dat Jeroen een dagje
op de hotelkamer heeft doorgebracht. Aangezien Nienke's buik minder boos was ben ik in de middag toch maar op stap gegaan. Met de metro ben ik naar het vasteland van HongKong gereisd. Hier heb ik
een wandeling door de wijken Yau Ma Tei en Tsim Sha Tsui gemaakt. Ook hier heb ik weer m'n ogen uitgekeken. De tegenstellingen waren hier minder groot dan in Sheung Wan. Eigenlijk alle straatjes
waren druk, vol uithangborden en verkeer en marktkraampjes. Alle etenswaren die je juist niet zelf zou bedenken, werden hier verkocht. Ook heb ik een kijkje genomen in de Tin Hau-tempel. Vervolgens
ben ik door Kowloon Park, zeer fraai, rustig en met mooie weelderige beplanting, teruggelopen naar de haven van Kowloon. Vanaf hier had ik geweldig uitzicht over de haven, HongKong Island en de
achterliggende bergen. Een HongKongse meneer (HongKonger, HongKongnees, HongKonglander?) vertelde me dat we uitzonderlijk geluk met het weer hadden. Aangezien het de afgelopen weken voornamelijk
geregend had, was de lucht helemaal schoongespoeld en de smog tijdelijke verdwenen. Het resultaat was dan ook een helder blauwe lucht met slechts een paar schapenwolkjes. De skyline van HongKong
was helemaal vrij en helder en er zat dan ook een groot aantal fotografen op de passage van de haven van Kowloon. Het uitzicht was inderdaad adembenemend. Na dit genieten heb ik de Star Ferry terug
van Wan Chai genomen. Deze overtocht naar HongKong Island op een karakteristieke ferry duurde ongeveer 10 minuten en kostte omgerekend wel ongeveer 1,5 eurocent. Niet echt duur dus.. Verder
opvallend in HongKong: De HongKongse meneren en mevrouwen (daar zijn ze weer) zijn erg beleefd, de straten zijn over het algemeen zeer schoon, bijna overal ruikt het naar Chinees eten, de metro is
snel, koel en hightech, de bussen oud en zo ze zien smoezelig en warm.
Al met al voor Nienke weer een indrukwekkende dag, voor Jeroen helaas een vrij saaie indrukloze..
Na wederom een goede nachtrust en een westers ontbijtje bij de Delifrance, konden we de volgende morgen weer samen op pad! Vandaag stond een bezoek aan de Victoria Peak op het programma. Op weg
naar de Peak zijn we door HongKong Park gelopen. Dit tropische, mooi aangelegde park met vele watertjes, is gelegen tussen de hoge kantoorgebouwen van HongKong Island, wat mooie contrasten
oplevert. Vervolgens zijn we met de oude ‘peak tram' de Peak opgereisd. Vanaf de Peak hadden we fantastisch uitzicht over, aan de ene zijde de gehele stad (de grootte hiervan wordt dan pas echt
duidelijk), en aan de andere zijde over het zuiden van HongKong Island, incl. de zee en nabij gelegen eilanden. We hadden weer geluk, we troffen HongKong met helder zicht! De zonneschijn en hitte
maakte een lang verblijf op de Peak echter onmogelijk, dus na een tijdje hielden we het overweldigende uitzicht voor gezien en namen we de tram terug naar het centrum van HongKong Island. 's Avonds
hebben we vanaf het HongKong Exhibition Centre gekeken naar de ‘Symphony of lights'. Om 8 uur wordt een kwartier lang muziek afgespeeld, waar de hele skyline van HongKong op meespeelt. De lichten
van alle grote gebouwen ‘bewegen' op de maat van de muziek en veranderen constant van kleur. Een heel scala van laserstralen afkomstig van de daken van sommige gebouwen, verschijnt en beweegt in
hetzelfde ritme. Wederom een heel spektakel dus!
Op onze laatste dag in HongKong konden we onze bagage en onszelf al 's ochtends vroeg voor onze vlucht naar Perth inchecken op het centrale treinstation van HongKong Island. Ideaal want dat
scheelde ons een hoop gesjouw! Ook kwamen we er op de laatste dag achter dat taxi's in HongKong werkelijk waar niets kosten (zoals wel meer dingen), dus zelfs naar het treinstation toe hoefden we
onze backpacks niet te sjouwen. Erg fijn, want het was weer bloed en bloedje heet. Vanaf het treinstation namen we de Airport Express Train naar het vliegveld (lekker snel!). Aangezien ons
vliegtuig pas om 's middags richting Perth vertrok, hadden we bedacht het Po Lin-Klooster te bezoeken. Zowel het vliegveld van HongKong als het Po Lin-Klooster zijn gelegen op Lantau Island. Op dit
eiland bevindt zich nog veel ongerepte natuur en dit werd ons tijdens ons busritje van in totaal anderhalf uur (naar het klooster en weer terug naar het vliegveld) goed duidelijk. De bus vol
Chinese toeristen en lokale bevolking hobbelde de bergen op af, soms stond de bus bijna stil omdat deze de berg bijna niet op kwam. Bergaf ging de bus met een indrukwekkende vaart, oei oei dat was
spannend! De uitzichten onderweg logen er echter niet om, prachtige uitzichten over de South China Sea met eilanden omzoomt door groene bergen. Eenmaal aangekomen bij het Po Lin-Klooster wachtte
ons een trap met 268 treden om bij het Tian Tan Buddha Statue (het grootste bronzen boeddhabeeld ter wereld) te komen. Het was in de warmte best een opgave deze trap te beklimmen. Eenmaal
bovengekomen bleek de klim echter de moeite waard, wederom een geweldig uitzicht over zee en bergen. Na wat rondgekeken te hebben vertrokken we met de bus richting het vliegveld (gelukkig konden we
hier weer wat afkoelen), waarna wij om 15.00 uur eindelijk richting Perth vertrokken.
Tot het volgende reisverhaal!
Liefs,
Nienke
Ps. de foto's komen morgen (hopelijk!), want we zitten op een te langzame internet verbinding.
De reis begonnen, maar nog even geduld..
Hallo, allo allemaal!
hier ons eerste berichtje uit Hong Kong; we hebben nog niet echt de mogelijkheid/tijd gehad om ons eerste verslag te plaatsen, tevens lukt het nog niet om de foto's op mijn laptop te krijgen maar hieraan wordt gewerkt! Jullie moeten nog even geduld hebben, ik kan jullie wel verklappen dat Hong Kong erg indrukwekkend is! Ik kan jullie ook verklappen dat ik weer beter ben na een dagje op en boven de wc gehangen te hebben, tja chinees voer is blijkbaar niet altijd goed! Morgen vliegen we naar Australie en dan zullen we ons reisverhalen inclusief foto's plaatsen.
Gegroet, Joep
Naderend vertrek!
Het aftellen is nu echt begonnen.. over 18 daagjes vertrekken we naar HongKong en Australie!
In HongKong zullen we 3 nachten in het Harbour View International House verblijven. Zonder Harbour View... maar de locatie is perfect! Met deze plek als uitvalsbasis zullen we de stad gaan
bekijken!
Op 22 juni zullen we in Perth aankomen en zullen we eerst 2 nachten doorbrengen in een hostel, genaamd The Witch's Hat. Hierna zullen we onze camper ophalen en zal de 6 weken durende tocht naar Darwin beginnen!
Vanaf ongeveer23 juni zullen we (hopelijk) ook bereikbaar zijn op ons Australische mobiele nummer, welke luidt: 0061 406 209 191. Uiteraard blijven wij ook bereikbaar op onze Nederlandse mobiele nummers, maar smsjes en telefoontjes afkomstig vanonze zijdezullen jullie hoofdzakelijk via het Australische nummer ontvangen. Voor de thuisblijvers is het overigens wel goedkoper om naar ons te smsen op de Nederlandse mobiele nummers, bellen kan beter geschieden op het Australische nummer. Onze bereikbaarheid is trouwens (vooral de eerste 6 weken) wel relatief, het mobiele dekkingsbereik in West Australie is gering. We zullen dus niet overal bereik hebben. In Cairns en Sydney is het bereik stukken beter en zal dit probleem zich (bijna) niet voordoen.
Tot gauw!
Nienke
En ineens is het volgende maand juni!
Door al het stagelopen, werken, studeren, honkballen en alle andere dagelijkse zaken zouden we het bijna vergeten, maarondanks al het uitstel gaan wevolgende maand eindelijk echt naar Australie! 3
maanden geleden hebben de reisdata en het reisdoel alsvolgt aangepast en geboekt:
De reis:
18 juni zullen we naar HongKong vliegen, waarna we na de nodige sightseeing op 22 juni naar Perth zullen doorvliegen. In Perth huren we een Wicked 4wd Camper waarmee we in 6 weken naar Darwin
zullen reizen. Op 8 augustus vliegen we van Darwin naar Cairns, waar we 12 dagen lang met een Wicked Camper het noorden van de oostkust zullen verkennen. Hierna vliegen we op 21 augustus naar
Sydney waar we nog een weekje de stad onveilig gaan maken. 29 augustus zullen we weer in Amsterdam arriveren.
Impressie van 'ons aankomend outback campertje':
Duidelijk mogen zijn dat het aftellen is begonnen. Nog anderhalve maand lopende zaken afmaken alsmede de reis voorbereiden, en dan.. gaan we eindelijk die Ozzies gek maken!!